گاهی اوقات عفونت واژن ممکن است هیچ نشانه ای نداشته باشد. اما در بیشتر مواقع علائم رایج عفونت واژن شامل: خارش، تغییر رنگ یا مقدار ترشحات و درد در هنگام دفع ادرار است.
عفونت واژن که به آن واژینیت نیز گفته می شود، به چند نوع مختلف اشاره دارد که عفونت های گوناگون یا التهاب واژن را در بر دارد. تقریبا می توان گفت همه زنان در طول زندگی خود حداقل یک بار تجربه عفونت واژن را دارند. این مشکل در اثر عوامل مختلفی ایجاد می شود که در ادامه این مقاله آن ها را عنوان کرده ایم. عفونت واژن در هر زمانی ممکن است اتفاق بیفتند، اما در طول سال‌های باروری یا اواخر نوجوانی تا اوایل دهه 40 شایع‌تر است.
زنان ممکن است بدون داشتن رابطه جنسی با دخول، یا هر نوع رابطه جنسی دیگری دچار عفونت واژن شوند. بنابراین عفونت واژن در دختران باکره نیز می تواند اتفاق افتد.
علائم عفونت واژن
عفونت های واژن همیشه علائم قابل توجهی ایجاد نمی کنند.
در صورتی که همراه با علائم باشند، احتمالاً متوجه برخی از این موارد رایج خواهید شد:
- خارش و سوزش واژن
- درد و ناراحتی واژن
- پوست ملتهب، برافروخته یا متورم در اطراف واژن و دهانه واژن
- تغییر در میزان ترشحات واژن
- تغییر رنگ ترشحات واژن
- درد یا سوزش در هنگام ادرار
- درد در حین رابطه جنسی واژینال (همراه با دخول)
- خونریزی واژینال یا لکه بینی
ممکن است مشما فقط یک یا چند مورد از علائم ذکر شده در بالا را داشته باشید. اگر علائم شما ظرف چند روز از بین نرفت یا بدتر شد، بهترین توصیه این است که برای تشخیص و درمان، به متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید.
عفونت واژن چه انواعی دارد؟
عفونت های واژن علائم مشابه زیادی دارند، که می تواند تشخیص آنچه واقعا در حال وقوع است را دشوار کند.
به طور کلی، هر نوع عفونت دارای چند علامت منحصر به فرد است:
واژینوز باکتریایی (BV)
BV اغلب باعث ترشح مایعی خاکستری مایل به سفید، سبز یا زرد می شود. این ترشحات معمولا بویی مانند بوی ماهی دارند و بعد از رابطه جنسی واژینال، شدت پیدا می کند. بعضی از افراد مبتلا به این نوع عفونت، ممکن است اصلا احساس سوزش و خارش در واژن نداشته باشند. متوجه خارش زیادی نشوید.
عفونت های مخمری
اینها معمولاً شامل خارش واژن و دهانه واژن و همچنین درد و سوزش هستند.عفونت های مخمری، ممکن است باعث تورم در لابیا یا چین های پوست در قسمت بیرونی واژن شوند. ترشحات ناشی از این عفونت معمولا پنیری شکل و به رنگ سفید یا زرد ملایم هستند.
تریکومونیازیس
این عفونت به طور معمول باعث خارش واژن و بوی ماهی مانند می شود. همراه با ترشحات کف آلود و زرد مایل به سبز، ممکن است متوجه تورم، تحریک و التهاب در واژن شوید. سایر علائم تریکومونیازیس عبارتند از: درد در هنگام رابطه جنسی واژینال، درد زیر شکم و سوزش و درد در هنگام ادرار.
واژینیت آتروفیک
این عارضه، در واقع نوعی عفونت نیست؛ اما می‌تواند شانس ابتلا به عفونت‌های واژن را افزایش دهد. در واژینیت آتروفیک، ممکن است علائمی شبیه علائم عفونت های دیگر مانند خارش واژن، سوزش، خشکی و تغییرات ترشحات مشاهده کنید.
عفونت های واژن چگونه درمان می شوند؟
درمان عفونت واژن بستگی به عامل ایجاد عفونت دارد. بنابراین پس از انجام معاینات و بررسی ها
مترونیدازول (به شکل قرص، کرم یا ژل) یا کلیندامایسین (به شکل کرم یا ژل) برای درمان عفونت باکتریایی
کرم ها یا شیاف های ضد قارچ برای درمان عفونت قارچی. همچنین می توانید داروهای عفونت قارچی را بدون نسخه در داروخانه یا داروخانه محلی خود خریداری کنید، اما اگر عفونت از بین نرفت یا دوباره عود کرد، باید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید.
قرص مترونیدازول یا تینیدازول برای درمان تریکومونیازیس
کرم یا قرص استروژن برای کمک به درمان خشکی شدید واژن و سوزش همراه با واژینیت آتروفیک
متخصصان مراقبت های بهداشتی معمولاً توصیه می کنند از مواد محرک مانند صابون قوی یا معطر، تامپون یا پدهای معطر و دوش ها اجتناب کنید
علت عفونت واژن چیست؟
به طور کلی، عفونت های واژن زمانی ایجاد می شوند که چیزی بر تعادل معمول باکتری ها و مخمرها در واژن شما تأثیر بگذارد.
در اینجا علل شایع عفونت واژن بر اساس نوع عفونت آورده شده است:
عفونت های باکتریایی رشد بیش از حد باکتری های خاصی که به طور طبیعی در واژن شما یافت می شود می تواند باعث BV شود. در حالی که BV یک بیماری مقاربتی در نظر گرفته نمی شود، تماس جنسی – از جمله رابطه جنسی دست به تناسلی، دهانی و واژینال نفوذی – می تواند منجر به رشد بیش از حد باکتری ها و افزایش شانس ابتلا به BV شود.
عفونت های مخمری عفونت های مخمری معمولا توسط قارچی به نام کاندیدا آلبیکنس ایجاد می شود. عوامل مختلفی از جمله آنتی بیوتیک ها، تغییرات هورمونی، سیستم ایمنی ضعیف و استرس، همگی می توانند تعداد باکتری های ضد قارچ را در واژن کاهش دهند و منجر به رشد بیش از حد مخمرها شوند. این رشد بیش از حد می تواند علائم عفونت قارچی را ایجاد کند
تریکومونیازیس. انگل تک یاخته ای Trichomonas vaginalis باعث این عفونت می شود. بیشتر افراد با داشتن رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی بدون کاندوم داخلی یا خارجی به تریکوموناز مبتلا می شوند. با این حال، برخی از شواهد منبع معتبر نشان می دهد که می توانید آن را از طریق آب حمام مشترک نیز منقبض کنید. سایر روش های نادر (اما ممکن) انتقال عبارتند از: صندلی توالت مرطوب، استخر، و حوله های مشترک یا لباس های مرطوب.
آتروفی واژن. این وضعیت عموماً پس از یائسگی ایجاد می‌شود، اما می‌تواند در هنگام شیردهی یا هر زمان دیگری که کاهش سطح استروژن را تجربه می‌کنید نیز رخ دهد. کاهش سطح هورمون می تواند باعث نازک شدن و خشکی واژن شود که می تواند منجر به التهاب واژن شود
دوش کردن. شستن واژن با مخلوطی از آب و سرکه، جوش شیرین، ید یا سایر مواد ضد عفونی کننده ممکن است راه خوبی برای تمیز نگه داشتن آن به نظر برسد. اما حقیقت این است که واژن شما می تواند خود را تمیز نگه دارد. این عمل در واقع باکتری های سالم را در واژن شما کاهش می دهد و احتمال عفونت را افزایش می دهد.
صابون، شستشوی بدن و عطر. شستن واژن با صابون و بدن شوینده یا اسپری کردن آن با عطر نیز می تواند PH طبیعی آن را مختل کند. در حالی که شستشوی واژن و واژن با آب معمولی کاملاً خوب است، هر محصول یا عطر دیگری می تواند باکتری های سالم واژن را از بین ببرد و احتمال عفونت را افزایش دهد
داروهای ضد بارداری اسپرم کش این روش کنترل بارداری ممکن است به شکل ژل، فیلم یا شیاف باشد. شما آن را مستقیماً وارد واژن خود می کنید، جایی که برای از بین بردن اسپرم و جلوگیری از بارداری ناخواسته حل می شود. در حالی که اسپرم کش ها برای برخی افراد خوب عمل می کنند، می توانند منجر به تحریک و التهاب واژن شوند و احتمال عفونت واژن را افزایش دهند.
لباس های تنگ یا مصنوعی. لباس‌های زیر و کتانی که نمی‌توانند «نفس بکشند» می‌توانند با به دام انداختن رطوبت و جلوگیری از جریان هوا باعث تحریک واژن شوند که می‌تواند عفونت‌ها را بیشتر کند. پوشیدن کتانی‌های خیلی تنگ، یا بیرون رفتن روی پاهای خیس بعد از تمرین یا شنا، می‌تواند تاثیر مشابهی داشته باشد.
مواد شوینده و نرم کننده پارچه. بلافاصله پس از تعویض محصولات لباسشویی متوجه علائمی شدید؟ شوینده های معطر و نرم کننده پارچه نیز می توانند بر PH واژن تأثیر بگذارند و به عفونت های قارچی کمک کنند
در برخی موارد، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است نتواند علت عفونت واژن شما را تعیین کند. این وضعیت به عنوان ولوواژینیت غیر اختصاصی شناخته می شود. این می تواند در افراد واژن در هر سنی رخ دهد، اما در افراد جوانی که به سن بلوغ نرسیده اند شایع تر است
عفونت واژن چگونه تشخیص داده می شود؟
یک پزشک یا متخصص بالینی می تواند به تشخیص عفونت واژن کمک کند.
همچنین می‌توانید از آزمایش pH واژن در خانه استفاده کنید، که می‌توانید آن را به صورت آنلاین یا در برخی داروخانه‌ها پیدا کنید تا به شناسایی عفونت مخمری یا BV کمک کند.
اگر مرتباً به عفونت‌های واژن مبتلا می‌شوید، به‌ویژه همان نوع عفونت، پزشک یا پزشک ممکن است سؤالاتی برای کمک به تشخیص عفونت و محدود کردن علت آن بپرسد.
ممکن است بپرسند:
- در مورد سابقه سلامتی شما، از جمله هرگونه سابقه عفونت واژن
- اگر واژن خود را با صابون دوش می دهید یا می شویید
- در مورد تعداد شرکای جنسی
- آیا در طول رابطه جنسی واژینال از کاندوم استفاده می کنید
- اگر از محصولاتمعطر استفاده می کنید
- در مورد علائم سایر شرایط سلامتی
بسته به علائم شما، همچنین ممکن است:
- معاینه لگن را برای بررسی تحریک و التهاب انجام دهید
- نمونه ای از ترشحات واژن را جمع آوری کنید تا برای تجزیه و تحلیل ارسال کنید
- دهانه رحم خود را برای آزمایش عفونت های مقاربتی، مانند سوزاک یا کلامیدیا، سواب بزنید.
- یک نمونه ادرار برای آزمایش سایر بیماری های مقاربتی بگیرید
عفونت قارچی در مقابل واژینوز باکتریایی
عفونت های مخمری و BV علائم مشترکی دارند، که باعث می شود به راحتی یکی را با دیگری اشتباه گرفت.
این می تواند در هنگام دریافت درمان مناسب مشکل ایجاد کند. عفونت های مخمری همیشه به درمان پزشکی حرفه ای نیاز ندارند و می توان آنها را با محصولات بدون نسخه (OTC) درمان کرد. از طرف دیگر، BV اغلب نیاز به درمان با آنتی بیوتیک دارد که فقط با نسخه می توانید آن را دریافت کنید.
